De Willeskop Polder ligt tussen de Hollandsche IJssel en de Lek en werd ontgonnen in de 12e en 13e eeuw. Een groot deel van het jaar stond de polder onder water. In de 17e en 18e eeuw werden enkele windmolens gesticht voor de bemaling van de polder; zij zorgden voor een langer seizoen voor benutting door boeren. Het in 1882 naar ontwerp van J. Paul gestichte stoomgemaal verving vier molens. Het gemaal werd in 1986 buiten gebruik gesteld. De functie werd overgenomen door gemaal De Pleyt, eveneens gelegen aan de Willeskop, ongeveer 3 km oostelijker. Het is thans in gebruik als woonhuis.
Gemaal Willeskop is gebouwd met een stoommachine van 52 PK, die een centrifugaalpomp aandreef. In 1920 kreeg het gemaal een ruwoliemotor en kon het 60m3 water per minuut uitslaan bij een opvoerhoogte van 2 meter. In 1941 is het gemaal geëlektrificeerd en kreeg het een capaciteit van 100 m3 /min.
Het gemaal vertoont sterke gelijkenis met gemaal Polsbroek, Groot- en Klein Keulevaart.