Het stoomgemaal voor het Willemspark, ook wel "gemaal 12", werd gebouwd in 1883 in het kader van een omvangrijk uitbreidingsplan van de stad Amsterdam. Aan het einde van de 19e eeuw dreigden veel welgestelde Amsterdammers de overvolle en vervuilde stad te verlaten. Een groep particulieren vatte daarop het plan op een deftige, ruim opgezette parkwijk te realiseren. In 1864 kochten zij, verenigd in de bouwonderneming Willemspark, een groot weilandgebied ten zuidwesten van de stad. Na de aanleg van het Vondelpark verrezen daar om heen statige woningen. Voor de bouw werden de ontwateringssloten gedempt en was er de noodzaak over te gaan tot bemaling, hetgeen in 1883 met dit gemaal gerealiseerd werd. In en rond het Vondelpark werd een uitgebreid drainagesysteem van rioleringsbuizen aangelegd met als eindpunt een pompbassin aan de Amstelveenseweg. Vanaf daar pompte het gemaal het overtollige water naar de Schinkelvaart. 

De ketel en de stoommachine werden geleverd door de Gebr. Stork & Co. te Hengelo. De centrifugaalpomp had een capaciteit van ongeveer 19,5 m3 per minuut bij 2.25 m. opvoerhoogte. Het gemaal werd in 1915 buiten bedrijf gesteld, waarna de inventaris werd verkocht. Op dat momet bevond zich ook een petroleummotor in het gemaal.