Het Wamelse stoomgemaal werd gesticht in 1875 en was uitgerust met een stoommachine met een vermogen van 94pk, gekoppeld aan een scheprad. Het gemaal sloeg uit op de Maas, via de Dreumelse boezem. Hiertoe werd een verbindingskanaal gegraven. De wateraanvoer verliep via de Wamelse Wetering.

In 1923 werd het stoomgemaal Wamel verbouwd en werd de stoommachine vervangen door een Stork-machine, vermoedelijk een Stumpf gelijkstroom-stoommachine met een vermogen van 230pk. Deze was direct gekoppeld aan een eveneens door Stork geleverde centrifugaalpomp met een wateropbrengst van 200 m3 per minuut bij een opvoerhoogte van 4,5 meter.

In 1952 werden alle gemalen in de voormalige Molenpolder vervangen door het gemaal Quarles van Uffort. Dit werd mogelijk gemaakt door de ruilverkaveling en de daarmee samenhangende verbetering van de waterhuishouding in het lage deel van het Land van Maas en Waal.