De Oosterpolder, bestaande uit de bannen Hoorn (westzijde), Zwaag (noordzijde) en Westerblokker (oostzijde) werden al sinds 1453 bemalen met behulp van drie vijzelmolens, die het water uitlieten op de Zuiderzee: de Middelste of Kleine Molen, de Laanmolen en de Dijkmolen. In opdracht van het Waterschap Oosterpolder werd in 1873 op de locatie van de Middelste molen een stoomgemaal gebouwd. De drie molens werden daarna gesloopt. Het door het ingenieursbureau W.C. en K. de Wit ontworpen stoomgemaal was uitgerust met een Gwynnes centrifugaalpomp, waarmee het een capaciteit had van 110 kubieke meter water per minuut. Nadat in 1953 op de plaats van de Dijkmolen het nieuwe elektrische gemaal Oosterpolder werd gesticht, werd het stoomgemaal buiten bedrijf gesteld, waarna in 1957 sloop volgde.