Het gemaal Kadoelen werd in 1875 gesticht door het toenmalige Hoogheemraadschap Waterland naar ontwerp van Cornelis Blankevoort en architect J. van Leeuwen. Het gemaal staat in de buurtschap Kadoelen, op de plek waar vanaf 1862 een tweetal windmolens stonden. Het bemaalde samen met het gelijktijdig gebouwde stoomgemaal bij Holysloot de polder Waterland. De wateraanvoer verliep via de Nieuwe Gouw en de in het verlengde daarvan gelegen Kadoelerbreek. Geloosd werd op zijkanaal I dat via het Johan van Hasseltkanaal uitmondt in het IJ.

De oorspronkelijke installatie bestond uit twee ééncilinder stoommachines met expansie en condensatie, met elk een vermogen van 30 pk bij 60 omw/min. Deze dreven schepraderen aan waarmee het gemaal een capaciteit had van 1x 105 m3/min bij 1,0 meter opvoerhoogte.

In 1909 werd deze installatie vervangen door twee Deutz-zuiggasmotoren en Gwynne-centrifugaalpompen met een capacteit van 2x 150 m3/min. Het advies hiervoor werd gegeven door het ingenieursbureau van W.C. en K. de Wit. De zuiggasmotoren zijn op hun beurt in 1920 door sleepringanker-elektromotoren, fabricaat Smit Slikkerveer vervangen.

Na de bouw van het naastgelegen nieuwe vijzelgemaal Kadoelen in 1988 verloor het oude gemaal zijn functie en werd het buiten gebruik gesteld. Het monumentale oude gemaal heeft inmiddels een nieuw leven gekregen als werkplek en podium voor klassieke muziek en kunst.