Omdat Hoenkoop niet direct op een grotere watergang zoals de Hollandse IJssel of de Vlist kon lozen, moest dat via de zuidelijk van Hoenkoop gelegen polder Rozendaal gebeuren. Dat ging eerst via een oudere sloot en sinds 1438 via de speciaal daarvoor gegraven Schoolvliet. Heel vroeg, al in 1485, kreeg Hoenkoop zijn eerste molen om het water uit de polder, die door inklinking lager was komen te liggen dan de IJssel, weg te malen met opnieuw een vliet naar de IJssel. Die molen stond langs deze nieuwe Nedervliet; in 1638 werd er vlakbij een tweede molen gebouwd, omdat de eerste molen het bemalen van Hoenkoop niet meer alleen aankon. Zo ontstond een “getrapte bemaling”. Het water ging via de vliet door een sluisje in de IJsseldijk naar de IJssel.
In 1884 werden de molens vervangen door een stoomgemaal, dat vlak bij de IJsseldijk kwam te staan. Het gemaal werd ontworpen door H. Paul en verzorgde vanaf 1894 naast de bemaling van de polder Hoenkoop ook die van Vliet en Dijkveld. Vanaf 1941 verzorgde het gemaal tevens de hulpbemaling voor de polder Rozendaal en vanaf 1950 werd ook de polder Hoonaard toegevoegd. De aanvoer liep via de Middel Wetering (zuidelijk van Hoenkoop) en de Hoenkoopse Wetering (thans Machinevliet). Via een duiker onder de Provincialeweg had de Machinevliet een uitloop naar de Hollandse IJssel.

Het stoomgemaal werd uitgerust met installatie van de Goudsche Machinefabriek, bestaande uit een stoommachine en een centrifugaalpomp, waarmee het een capaciteit had van 60m3 /minuut bij een opvoerhoogte van 2,2 m. In 1946 werd de stoommachine vervangen door een 85 pk sterke ASEA elektromotor, waarmee het gemaal een capaciteit kreeg van 80 m3 / minuut bij een opvoerhoogte van 2,0 meter. Het gemaal werd in 1990 opgeheven en vervangen door het nieuwe gemaal de Keulevaart. De installaties zijn verwijderd en het gebouw is in 1994 tot woning verbouwd.