Het gemaal Stein is in 1882 gesticht als voor de bemaling van de gelijknamige polder, naar ontwerp van ingenieur L. Exalto. Het was uitgerust met een stoommachine en een centrifugaalpomp van Engelse makelij, fabricaat Gwynne, type B 7 1/2. Lozing vond plaats op de Hollandsche IJssel. Het betrof een klein tot middelgroot stoomgemaal van een typologische opzet waarbij het ketelhuis en de machinekamer in één gebouw waren ondergebracht, maar wel van elkaar waren gescheiden door een steens muur. De gesloten opzet van de pomp waarmee het water verplaatst werd maakte het mogelijk deze samen met de stoommachine in één ruimte onder te brengen, zodat de afzonderlijke behuizing voor het opvoerwerktuig hier achterwege kon blijven.
In 1949 werd de stoommachine vervangen door de nog bestaande, 88 kW sterke Heemaf elektromotor; het gemaal had daarmee een capaciteit van 41 m3 per minuut. Tegelijkertijd werd waarschijnlijk de overbrenging vernieuwd in de nog bestaande rechte tandwielkast, fabricaat Rademakers. De elektromotor werd naast de pomp geplaatst in een toen nieuw tegen de oostelijke zijgevel van het gemaal opgetrokken uitbouwtje.